Vleeskeuringsgebouw en noodslachterij

In 1922 werd door de Gemeente Katwijk een vleeskeuringgebouw gebouwd. Hier vonden ook noodslachtingen plaats. Rond 1960 was Geert van Kuijeren de noodslachter. . Het kwam regelmatig voor dat er bij nacht en ontij een beest verdronk of ernstig gewond raakte. Dat moest dan met spoed, soms midden in de nacht geslacht worden. Geert van Kuijeren was een zelfstandig ondernemer. Het vlees en gehakt werd in kiloporties verpakt en goedkoop aangeboden aan de mensen. De “vrijbank” noemden ze dat. Cor van der Schoot was keurmeester en hij reed in het gebied Noordwijkerhout, Noordwijk, Katwijk, Rijnsburg en Valkenburg met de auto of de fiets langs de slagers. Later kwam daar een tweede man bij, Huub van der Marel. Daarvoor kwam er alleen ’s zomers een hulpkracht. Behalve controle op de slagerij en het vlees, moest ook het slachtvee, meestal koeien en varkens, “levend gekeurd” worden. Voordat er gekeurd was mocht er geen vlees verkocht worden. Beesten die overduidelijk ziek waren, mochten niet geslacht worden. De slagers kochten de beesten meestal in Leiden, waar toen nog een veemarkt was op de Beestenmarkt, bij molen de Valk. Later verhuisde de markt naar de nieuw gebouwde Groenoordhallen. Directeur was de veearts Weening uit Noordwijk. Het vee werd door familie de Vreugd van de boeren of de veemarkt in Leiden naar de slagers gebracht.

Gerard Brouwer

Gerard Brouwer, geboren op 21 oktober 1951, was een Nederlandse beeldhouwer. Brouwer volgde zijn opleidingen aan de Academie van Beeldende Kunsten Artibus in Utrecht, waar hij les kreeg van onder anderen Jan van Luijn, en de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam. Daar studeerde hij beeldhouwkunst bij Piet Esser, Paul Grégoire, Cor Hund en Theresia van der Pant.

Zijn werkplaats was in Katwijk aan den Rijn, Rijnstraat 13. Zijn in brons gegoten plastieken zijn, zoals hij zelf zei, “herkenbaar en vrij degelijk” en “met beide benen op de grond”. Hij verbeelde typisch Hollandse thema’s. Grazende koeien, paarden, schaatsrijders, muzikanten en allerlei andere mensfiguren hebben hem geïnspireerd tot het maken van prachtige series beelden. Door zijn figuren in hun dagelijkse bezigheden weer te geven, happend van een haring, doende met de boodschappentas, met een kind aan de hand, of pratend met collega’s, roepen zij een gevoel van herkenning op. Kenmerkend voor de sculpturen van Brouwer is de ongekunstelde manier waarop ze zijn vormgegeven. De aandacht van de kunstenaar gaat in de eerste plaats uit naar de relatie tussen vorm en massa en de omringende ruimte. Houding, beweging en expressie worden in ruimtelijke vormen vertaald. Grote volumes zijn belangrijker dan het detail en het gebaar in de klei blijft in het eindresultaat duidelijk zichtbaar. Hij deed zijn ideeën op in het dagelijks leven en had een scherp oog voor de dingen die voorbij gaan. Dingen die wij in levende lijve kunnen tegenkomen zette hij neer in rake, sobere beelden. Zijn beeldhouwwerk straalt warmte en genegenheid uit.

De houding van zijn composities is typerend voor de uitgebeelde personen en wordt soms door enkele gelaatstrekken geaccentueerd. Het werk is van technische kwaliteit op hoog niveau. Een ijzeren constructie met kleine houtjes en piepschuim erin verwerkt, vormt het skelet waaromheen hij klei of was boetseert. Daarna wordt het beeld door middel van de “cire perdue” methode in brons afgegoten. Vormen en massa geven ritme en beweging aan zijn composities. Zijn beelden zijn daarbij levendig door het spel van licht en donker, veroorzaakt door tegengestelde vlakken.

Gerard Brouwer heeft vele beelden op grote schaal uitgevoerd voor in de openbare ruimte. Ook bevindt zijn werk zich in particuliere collecties in binnen- en buitenland. Zoals bijvoorbeeld Amerika en Australië. Op 20 februari 2017 is hij aan de gevolgen van de spierziekte ALS overleden.

Opdrachten in Katwijk

1979 Dorpsomroeper, Gemeentehuis Katwijk                                                                                                                                                                                                                                                1981 vrouw met boodschappentassen, Bosplein Katwijk                                                                                                                                                                                                                              1982 Grootvader en kleinzoon, Gasthuishof Katwijk                                                                                                                                                                                                                                  1986 Man op paard, Schutterwei Katwijk                                                                                                                                                                                                                                                          1993 Zeelui, Noordzeepassage Katwijk                                                                                                                                                                                                                                                                  1996 Schaatsers, Roskambrug Katwijk

Een tijdje heeft het pand leeggestaan. Onlangs 2019/2020 is het grondig gerenoveerd. Waarbij wel rekening is gehouden met bepaalde regels omdat het een monumentaal pand is.  Nu huurt Maaike van Guts & Grace het pand. En ga ik, Cindy, bij haar als ZZper ook aan de slag. Januari 2021 hadden we graag begonnen. Maar helaas heeft Corona roet in het eten gegooid. Wij gaan met mooie merken zoals ‘ELEVEN australia’. Met hele mooie producten. cruelty free, vrij van parabenen, vegan en glutenvrij. Emn de verpakkingen zijn ook nog eens recyclebaar. En we hebben nog meer tools die bijdragen aan een beter milieu.